به گزارش خبرگزاری اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در دوازدهمین همایش اساتید تفسیر حوزه علمیه قم و سی و پنجمین سالگرد ارتحال علامه طباطبایی بیان داشت: این مفسر کبیر قرآن، دارای شخصیتی عالم و عامل بود.
حجتالاسلام «علیاکبر مسعودی خمینی» با اشاره به خاطرهای از علامه طباطبایی گفت: روزی به علامه خبر داده شد که شخصی نقدی بر تفسیر المیزان نوشته است و علامه بامتانت گفتند من اشتباه زیاد دارم و معصوم نیستم، ولی اشتباهی که ایشان بفهمد، ندارم.
وی افزود: سید «صدرالدین شیرازی» نقل کرده که علامه به خانه ما آمد و من به وی عرض کردم که به نقل از شما گفتهاند که تاکنون هیچ مسئلهای در مباحث علمی نزد شما لاینحل نبوده است و علامه که اشک در چشمانش جمع شده بود، این مطلب را تائید کرد.
تولیت سابق حرم حضرت معصومه(س) اظهار داشت: یک سال در عرفات همراه علامه بودم و که از چادرها دور شد و من به دنبال ایشان رفتم و دیدم سر خود را روی خاکهای زمین عرفات گذاشته و با خود زمزمه میکند.
مسعودی خمینی بیان داشت: دیدم ایشان در سجده با خود این شعر را میگفت: "صبا ز لطف بگو آن غزال رعنا را/ که سر به کوی و بیابان تو دادهای ما را" ؛ و وقتی از محل سجده دور شد، به آنجا رفتم و دیدم گسترهی زیادی از زمین، از اشک چشم ایشان خیس شده است.
وی در پایان به سختیهای زندگی علامه اشاره کرد و گفت: در یکی از روزهای زمستان خدمت علامه رسیدم و دیدم از سرما میلرزد، وقتی علت را پرسیدم گفت کسی نیست برای ما نفت بگیرد و سخن خود را ادامه نداد و فهمیدم پولی برای تهیه نفت نداشتند و من برای خانه علامه نفت تهیه کردم و از دعای وی بهرهمند شدم.
..........................
پایان پیام/ 221