خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ابنا ـ عن النبیّ(صلی الله علیه وآله) قال: «ثلاث من لم تکن فیه فلیس منّی و لا من الله(عزّوجلّ). قیل: یا رسول الله و ما هنّ؟ قال: حلمٌ یردّ به جهل الجاهل، و حُسنُ خلقٍ یعیش به فی الناس، و ورعٌ یحجزه عن معاصی الله(عزّوجلّ)».(۱)
پیامبر(ص) فرمود: سه چیز است که هر کس نداشته باشد، نه از من است و نه از خدای ـ عزّ و جلّ ـ عرض شد: ای رسول خدا! آنها کدامند؟ فرمودند: بردباری که به وسیله آن جهالت نادان را دفع کند، اخلاق خوش که با آن در میان مردم زندگی کند و پارسایی که او را از نافرمانی خدا باز دارد.
سه صفت است که اگر در فردی نباشد، با خدای عزّوجلّ و پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) نسبتی ندارد و نمی توان او را از بندگان برجستۀ خدا یا از منسوبین به پیامبر دانست:
۱- حلم و بردباری که اعمال سفیهانۀ افراد نادان و بی خرد را دفع کند.
حلم به معنای ظرفیت داشتن است و جهل در اینجا مقابل علم نیست بلکه در مقابل اعمّ از علم و عقل است، بنابراین انسان باید در مقابل فردی که از روی نادانی، نداشتن خردمندیِ لازم، برخورد ناشایسته ای دارد با حوصله و بردباری برخورد نماید و اگر بنا باشد که تعرّض نابخردانۀ او را با عملی مثل آن جبران نماید، نزاع و درگیری ایجاد می شود و وضع نابسامانی پیش می آید.
۲- حسن معاشرت با مردم.
۳- ورع و پرهیزکاری که او را از گناهان باز دارد.
از صفات فوق، دو صفت مربوط به تعامل با انسانها در زندگی اجتماعی و یکی مربوط به ارتباط انسان و خداست. بنابراین، اگر شخصی نه ارتباط پسندیده ای با خدا داشته و نه روابط خوبی با افراد جامعه داشته باشد، منسوب به خدا و پیامبر نیست.
پی نوشت:
خصال شیخ صدوق، باب الثلاثة، حدیث ۱۷۲. (۱)
نظر شما