به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) ـ ابنا ـ ماموستا «فایق رستمی» امام جمعه سنندج و عضو مجلس خبرگان رهبری در خبرگزاری ابنا حضور پیدا کرد و با ایشان درباره مسائل مختلف به گفتوگو نشستیم.
البته قسمت دیگر مصاحبه با ماموستا رستمی به زبان کردی است که در روزهای آینده ترجمه و منتشر خواهد شد.
مشروح گفتوگوی بخش اول با ایشان در پی میآید:
ابنا: با توجه به شرایط امروز جهان و منطقه، از دیدگاه حضرتعالی دین اسلام چه پیام یا پیامهایی به جهانیان دارد؟
به نام خداوندی شروع میکنم که همهی ما را با آیهای تعلیم میفرماید که سرلوحهی همهی ترحمها است. آیهای که خداوند کریم در ابتدای ۱۱۴ سورهی قرآن با آن شروع میکند. این آیه که سفرهی پرنعمت خداوند کریم برای همهی ذیروح در اقیانوس گرفته تا فضا و زمین گسترده شده تا همه بهرهمند شود.
ای کریمی که از خزانهی غیب/ گبر و ترسا وظیفهخور داری
دوستان را کجا کنی محروم/ تو که با دشمن این نظر داری
آیهای که کشتی غولپیکر حضرت نوح را با سرعت تمام در همهی اقیانوسها طی کرد. آیهای که تخت بلقیس را به خدمت سلیمان(ع) آورد، آن آیهی «بسم الله الرحمن الرحیم» است. چرا شروع میکنم؟ به خاطر اینکه خداوند کریم در این آیه، رحمت عامش را بر رحمت دیگر مقدم شمرده است. در «بسم الله الرحمن الرحیم» قبل از رحیم، رحمان آورده تا سفرهی نعمت خداوند در کرهی زمین برای همهی بشریت باشد.
بر روح مبارک پیامبر رحمت درود میفرستیم که خداوند کریم در این آیه، پیامبر(ص) را به عنوان رحمت برای عالمین فرستاده است: «وَ ما أَرْسَلْناكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعالَمِينَ» (الانبیاء : ۱۰۷). پیامبر(ص) «رحمةً للمؤمن»، «رحمةً للکافر»، «رحمةً للمنافق»، «رحمةً للیتیمی»، «رحمةً للمساکین»، حتی «رحمةً لجامع الحیوانات» است. قرآن کریم، پیامبر(ص) را با دو صفت الهی معرفی مینماید که عجیب است. این مسئله را به خاطر این شروع میکنم تا جامعهی بشریت امروز پی ببرند که دین مبارک اسلام از کرامت انسانی و احترام انسان صحبت میکند. خداوند پیامبر(ص) را با دو صفت خود در این آیه معرفی میکند و میفرماید: «لَقَدْ جاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ ما عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ» (التوبه : ۱۲۸).
جالب این است که در میان تمام فرشتگان الهی با آن منزهی و پاکی که دارند، خداوند کریم پیامبرش را نفرستاد و در میان بشر فرستاد. چرا؟ برای اینکه با تمام بشریت تعامل داشته باشد، برای اینکه زمانی که همهی کفر و معاندین دین مبارک اسلام، جلوی پیامبر(ص) ایستاده بودند با اخلاقمداری انسانسازی کند. پیامبر(ص) با اخلاقمداری و ترحمی که خداوند میفرماید: «عَزِيزٌ عَلَيْهِ»، از کسانی که ضد دین بودند انسان ساخت. خدا میفرماید: در بین خودتان پیامبری فرستادیم تا اینکه آنچه برای شما از ناراحتیها و سختیها پیش میآید، پیامبر(ص) آن را احساس کند. «حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُفٌ رَحِيمٌ»، واقعاً چه عجیب است که پیامبر اسلام(ص) برای هدایت مؤمنین حریص بوده است. «وَ اخْفِضْ جَناحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ» (الحجر : ۸۸)، ای پیامبر(ص) شما باید بال خود را برای مؤمنین بگسترانی. این از مسائل عجیب است که امروز میخواهم بیان کنم.
نمیدانم از کجا شروع کنم؟ از کرامت انسانی، از احترام انسان، از محیط زندگی بشریتِ آلوده به جنگ امروزی؟ از کجا شروع کنم؟ از قتل و غارت و آدمکشی و از بین بردن نسل انسان، از ویرانگری، ظلم و جنایت و چپاول و غارت؟ از لشگرکشی و تجاوز به کشورها و یا از جنگ در دنیا؟ جنگ در دنیای امروز دفاعی است و یا قتلعام و نسلکشی است؟ واقعاً کدامشان است؟ امروز ویران کردن مراکز تعلیم و تربیت و عبادتگاه و آوارگی مردم بیچاره و از بین بردن امنیت جامعه، کدام وجدان بشریت قبول دارد، کار به جایی برسد که هیچکس در دنیا احساس امنیت نکند؟ میلیونها موشک و بمبهای چند تنی بر سر ملتها ریخته میشود، کجاست وجدان بشری؟ کجاست مدافعین حقوق بشر؟ بهتر است بگویم از این فراتر، محیط زندگی نه تنها بشر، بلکه تمام ذیروح در خطر است. از حقوق ضعیفان بیان کنم؟ از جوامع نیازمندان بیان کنم؟ یا از ایجاد بازار معاملات فروش سلاحهای مخرب و لشگرکشی؟ کدامیک؟ از فریاد مظلوم و پدران و مادران جگرسوخته بیان کنم؟ مگر این حدیث نبوی(ص) را بیان کنم که: «من سمع رجلاً منادی یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم».
امروز باید جامعهی بشریت و مجامع بینالملل؛ فریاد کودکان غزه، یتیمان غزه، پیرمردان و زنان غزه و فلسطین و لبنان و ویرانیهای منازلشان، مراکز عبادتگاهشان، محروم کردن بچههایشان از مدرسه و دانشگاه و منع غذا و دارو را بشنود. نمیدانم دنیای امروز علم را به کجا میبرد؟ علم و فناوری به جای عمران و توسعه و تولید، و احترام انسان و کرامت انسانی در خدمت آلوده کردن محیط زندگی بشر، با جنگ و خونریزی و کشتار مردم و ظلم و تعدی قرار دادهاند. علم امروزی عبارت از درست کردن بمب اتم و از بین بردن امنیت جامعه است.
خداوند کریم، قلم را وسیلهی ارتباط با دنیا و ثبت و ضبط وقایع و از بین بردن تاریکیهای جهل و نادانی، آگاهی از قوانین هستی، آیات آفاقی و انفسی برای بشر، باخبر شدن از حوادث و اتفاقات و هر آنچه که مربوط به زندگی عالم بشر است، قرار داد. متأسفانه بعضی این قلم الهی را در راه تخریب کاخهای باعظمت توحید و ستمگری، ایجاد بینظمی، ایجاد اختلاف بین همهی مذاهب اسلامی، ایجاد اختلاف بین همهی مسلمانان و دشمنی میان جامعهی بشریت، ضایع کردن حقوق مردم، تحریم ملتها و نه رؤسا، بلکه ملتها به کار میبرند و به اسلام طعنه میزنند. طعنه میزنند که اسلام دین تحجر است! چرا این را میگویند؟ چون مطالعه نکردهاند که دین مبارک اسلام برای انسان احترام قائل شده است. دین مبارک اسلام به شدت از خونریزی، آدمکشی، نسلکشی، غارت، چپاول و ظلم و تعدی بیزار است. دین مبارک اسلام، دین عدالت، مساوات، مشورت، انسانسازی، اخلاقمداری و تعامل با همهی بشریت میباشد و مبرّا از خشونت، تعصب، تبعیض و نژادپرستی است. این دین مبارک اسلام است.
دشمنان با پیامهای قرآن آشنایی ندارند و اگر قرآن را مطالعه کنند، این کتاب آسمانی تنها از جامعهی مسلمانان بحث نکرده است بلکه از همهی جوامع بشریت بحث کرده است. خداوند کریم با این آیهی شریفه به همهی بشریت، برای تعارف و شناختن یکدیگر از آدم تا خاتم ندا میدهد که « يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ» (الحجرات : ۱۳). خداوند کریم در قرآن از آدم تا خاتم را ندا میدهد تا همهی بشریت را دربرگیرد؛ تنها نفرموده «یا ایها المومنون» بلکه فرموده «یا ایها الناس»، و تمام بشریت را صدا میکند که شما از یک پدر و مادرید و شما را طایفه طایفه کردیم تا یکدیگر را بشناسید. هدف از کنگرهی حج برای چیست؟ آیا تنها فرایض است؟ هدف از نماز جمعهی هر هفته و تجمع مسلمانان به خاطر چیست؟ تنها فرایض است؟ خیر، برای شناختن یکدیگر، برای احساس مسئولیت، برای درک رنجها و دردهای ملتها است تا بدانیم غیر از فرایضی که ما برپا میکنیم باید مسائل را روز را بررسی کنیم. میبینیم که مسلمانان با هر لباس و لهجه و رنگ، و با هر زبان، از انحاء عالم در کنگرهی حج تجمع میکنند، یعنی مسلمانان با هم فرقی نمیکنند. خداوند برای بشریت ارزش قائل شده است و مبرّا از نژادپرستی، تعصب و تبعیض است. این آیهی شریفهی قرآن است.
این پیامی که من از زبان رسول اکرم(ص) بیان میکنم، پیامی است که تا قیامت برای همهی بشریت است. عجیب است که پیام بسیار مهم رسول اکرم(ص) را نادیده گرفتهاند که امروز حتی در سازمان ملل این پیام آویخته شده است. چه پیام عجیبی است و ندا بر تمام بشریت است: «یا ایها الناس إن ربکم واحد و آباءکم واحد کلکم لآدم و آدم من تراب لا لعربی علی عجمیٍ و لا لعجمیٍ علی عربیٍ لا لابیض علی احمر و لا لأحمر علی ابیض فضل الّا بتقوی». صنادید قریش در زمان جاهلیت خیال میکردند، پیامبری که این پیام را میفرستد، حتما دربارهی پست و مقام آنها صحبت میکند، اما پیامبر(ص) همه را برملا کرد و نژادپرستی را از بین برد و فرمود: ای جامعهی بشری، خدای شما یک خدا است و شما از یک پدر و مادر هستید و آدم از گِل است و به گِل برمیگردید. لذا عرب بر عجم، عجم بر عرب، سیاه بر سفید، و سفید بر سیاه فضیلت ندارد مگر به تقوا. چه پیام عجیبی است. اگر امروز جامعهی بشریت این پیام پیامبر(ص) را میدید، این همه خون ریختن، این همه بیاحترامی، این همه ناامنی و این همه چپاول و غارت در کشورها انجام نمیشد.
ما به یک پیام قرآنی مبرّا از قتل گوش دهیم، چه میفرماید؟ «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً» (المائدة : ۳۲). امروزه در تمام گوشه و کنار جهان روزی نیست که ۲۰۰-۳۰۰ نفر از مسلمانان و غیرمسلمانان قتلعام نشوند. این چه نوع بشریت و چه نوع حقوقی است؟ سازمانی که برای دفاع از حقوق بشر تعیین شده، نمیدانم از چه دفاع کرده است؟ ۸ سال جنگ نابرابر علیه ایران با شرکت ۳۷ کشور دنیا صورت گرفت و یک روز نبود که سازمان ملل آن را محکوم کند که چرا این کار را میکنید؟ ۱۸۰ هزار نفر کُرد عراق به دست رژیم جنایتکار عفلقی کشته شدند، زنده به گور شدند، وجدان بشری کجاست؟ ۶۰۰ نفر در سردشت با بمباران شیمیایی به شهادت رسیدند، چه کسی دفاع کرد؟ ۵۰۰۰ نفر از کردهای حلبچهی عراق با بمباران شیمیایی، قتلعام شدند، یک روز نبود که این جنایات را محکوم کنند. ۱۰ هزار نفر از کردستان اسیر، جانباز، شهید و قتلعام شدند. هزاران نفر در ایران قتلعام شدند، به خاطر چه؟ اینها مسائلی است که باید برای جامعهی بشریت روشنگری شود.
امروز میبینیم که یک روز در سوریه، یک روز در یمن و ... به خاطر چپاول و غارت و اینکه سرمایهی مسلمانان را غارت و چپاول کنند، جنگ شروع میکنند. دشمنان برای حمایت نیامدهاند بلکه برای چپاول آمدهاند. آیهی شریفهی قرآن میفرماید: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِي الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَميعاً» (المائدة : ۳۲). خیال میکنند تنها مسئله، کشتن است؟ نه، گرسنگی، آوارگی، در به دری و همه چیز است. باید در خدمت پیامبر اسلام(ص) باشیم که ایشان چه عجیب میفرمایند: «لزوال الدنیا و ما فیها اهون عند الله من احراق دم المسلم»؛ اگر تمام دنیا و آنچه در دنیا هست برود، نزد خداوند آسانتر از ریختن خون یک مسلمان است. ببینید چه عجیب میفرماید، حتی نه تنها مسلمانان، بلکه پیامبر اسلام(ص) نسبت به کافر ذمی چنین میفرماید: «من قتل معاهداً یرح رائحة الجنه»، اگر کسی با یک نفر ذمی که در مملکت مسلمانان زندگی میکند، را بکشد بوی بهشت را نمیشنود. این کرامت اسلام است، این دین مبارک اسلام است که چطور از تمام بشریت دفاع میکند. یا اینکه پیامبر(ص) میفرماید: اگر حتی یک نفر کمک کند، با کشتن یک نفر، تمام کسانی که شرکت کردهاند دچار عذاب جهنم میشوند. اینها مسائلی است که پیامبر اسلام(ص) میفرمایند.