خبر گزاری بین المللی اهل بیت ع ابنا: برقراری ارتباط و کمک به افراد آسیب دیده اجتماعی یکی از مسائل مهمی است که مددکاران اجتماعی و مبلغین در عرصه مددکاری و اصلاح افراد مددجو بازگرداندن آنها به آغوش جامعه، دچار چالش جدی هستند .برای این منظور نکاتی در رابطه با برقراری ارتباط بیان خواهد شد.
چند نکته و استراتژی برای برقراری ارتباط با افراد آسب دیده اجتماعی
1. احترام به فضای شخصی - احترام به حریم خصوصی: ابتدا به فضای شخصی و حریم آنها احترام بگذارید. اگر شخص آسیب دیده تمایلی به برقراری ارتباط ندارد، نباید او را تحت فشار قرار دهید. - آغاز به آرامی: به جای فشار آوردن، سعی کنید به آرامی و با احترام وارد گفتگو شوید.
2. ایجاد اعتماد - شفافیت: در مورد نیت‌ها و هدف‌های خود شفاف باشید. توضیح دهید که هدف شما کمک به آنهاست و نه قضاوت یا فشار. - گوش دادن فعال: وقتی که قرد آسیب دیده شروع به صحبت می‌کند، با دقت و توجه گوش دهید. نشان دهید که نظرات و احساسات او برای شما مهم است.
3. استفاده از رویکرد غیر تهدیدآمیز - زبان بدن مثبت: از زبان بدن مثبت و دوستانه استفاده کنید. لبخند زدن و حفظ تماس چشمی می‌تواند حس اعتماد را افزایش دهد. - سوالات باز: به جای پرسش‌های بسته که جواب‌های بله یا نه می‌طلبند، سوالات باز بپرسید که او را تشویق به بیان نظر و احساساتش کند.
4. جلب توجه از طریق فعالیت‌های مشترک - برگزاری فعالیت‌ها: اگر امکان دارد، فعالیت‌هایی مانند کارگاه‌های آموزشی، بازی‌های گروهی یا جلسات مشاوره ترتیب دهید. این می‌تواند به عنوان یک پل برای برقراری ارتباط عمل کند. - دعوت به مشارکت: به افراد آسیب دیده پیشنهاد دهید که در فعالیت‌ها شرکت کنند و به آنها فرصتی برای ابراز خود بدهید.
5. توجه به نیازها و خواسته‌ها - شناسایی نیازها: تلاش کنید نیازها و دغدغه‌های آسیب دیده را شناسایی کنید. اگر او احساس کند که شما به نیازهایش توجه دارید، ممکن است تمایل بیشتری به برقراری ارتباط نشان دهد. - پیشنهاد کمک: به صورت غیرمستقیم پیشنهاد کنید که اگر زمانی نیاز به صحبت یا مشاوره داشتند، شما در دسترس هستید.
6. صبر و پافشاری - صبور باشید: در برخی موارد، زمان لازم است تا فرد آسیب دیده به شما اعتماد کند. صبوری و تداوم در تلاش برای برقراری ارتباط ضروری است. - عدم ناامیدی: اگر در ابتدا موفق نشدید، ناامید نشوید. گاهی اوقات، افراد آسیب دیده به زمان بیشتری برای باز شدن نیاز دارند.
7. احترام به مرزها - پذیرش عدم تمایل: اگر فرد آسیب دیده همچنان تمایلی به برقراری ارتباط ندارد، این موضوع را بپذیرید و به او فضای لازم را بدهید. فشار آوردن می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد. با رعایت این نکات و استراتژی‌ها، می‌توانید ارتباط موثری با آنها برقرار کنید و در نهایت به آنها کمک کنید تا به تدریج اعتماد کنند و تمایل به گفتگو و همکاری را پیدا کنند.
8. ایجاد ارتباط و اعتماد - گوش دادن فعال: شروع کنید با گوش دادن به احساسات و نگرانی‌های او. درک عمیق از وضعیت او و نشان دادن همدلی می‌تواند اعتماد را ایجاد کند. - بدون قضاوت: مهم است که از قضاوت و سرزنش پرهیز کنید. به او اجازه دهید آزادانه احساساتش را بیان کند.
9. مطرح کردن سؤالات چالش‌برانگیز - سوالات عمیق: از او بپرسید که چرا احساس بدبختی می‌کند و چه عواملی باعث این احساس شده‌اند. این کار می‌تواند او را به تفکر درباره زندگی و باورهایش سوق دهد. - چالش‌های زندگی: مطرح کنید که آیا او در زندگی‌اش تجربه‌هایی داشته که به او احساس خوشبختی یا رضایت بدهد. این سوال می‌تواند به او کمک کند تا به جنبه‌های مثبت زندگی فکر کند.
10. تأکید بر مسئولیت شخصی - کنترل بر زندگی: به او یادآوری کنید که هر فردی مسئول انتخاب‌های خود است. اگرچه شرایط سختی دارد، اما می‌تواند انتخاب کند که چگونه به آن واکنش نشان دهد. - فرصت برای تغییر: به او بگویید که هنوز فرصت برای تغییر و بهبود وجود دارد و او می‌تواند با تغییر ذهنیت و رفتار خود، زندگی‌اش را بهبود بخشد.
11. معرفی مفاهیم توحیدی به‌طور غیرمستقیم - مفاهیم مثبت: به تدریج مفاهیم دینی مانند امید، بخشش، و عشق به دیگران را معرفی کنید. این مفاهیم می‌توانند به او احساس آرامش و رضایت بیشتری بدهند. - تجربه‌های عملی: او را تشویق کنید به مشارکت در فعالیت‌های مثبت اجتماعی یا کمک به دیگران. این تجربه می‌تواند به او احساس ارزشمندی و هدف بدهد.
12. استفاده از داستان‌ها و مثال‌ها - داستان‌های الهام‌بخش: از داستان‌های افرادی که در شرایط مشابه قرار داشته‌اند و به سمت تغییر مثبت رفته‌اند، استفاده کنید. این داستان‌ها می‌توانند الهام‌بخش و انگیزه‌دهنده باشند. - مثال‌های عملی: به او نشان دهید که بسیاری از افراد با ایمان و توحید توانسته‌اند از چالش‌ها عبور کنند و زندگی بهتری بسازند.
13. ایجاد فضایی برای تفکر - زمان برای فکر کردن: به او فرصت دهید تا درباره زندگی و باورهایش تفکر کند. تفکر عمیق می‌تواند به او کمک کند تا به سوالات اساسی درباره زندگی پاسخ دهد. - تشویق به پرسش: او را تشویق کنید که سوالات خود را در مورد دین و باورها مطرح کند. به این ترتیب، می‌توانید به او کمک کنید تا درک بهتری از مفاهیم دینی پیدا کند.
14. حمایت مستمر - حمایت عاطفی: به عنوان یک دوست و حامی در کنار او باشید. نشان دهید که برای او اهمیت قائل هستید و آماده‌اید به او کمک کنید. - پیشنهاد منابع: اگر امکان دارد، منابع و کتاب‌های مرتبط با مفاهیم دینی و توحیدی را به او معرفی کنید که بتواند از آنها استفاده کند.
15. صبر و تحمل - صبر در فرایند تغییر: در نظر داشته باشید که تغییر باورها و ذهنیت‌ها زمان‌بر است. صبر و استمرار در حمایت از او بسیار مهم است. - پذیرش عدم تمایل: اگر او در ابتدا تمایل نداشته باشد، این موضوع را بپذیرید و به او زمان بدهید. گاهی اوقات، تغییر نیاز به زمان و تفکر دارد.
نظر شما