به گزارش خبرگزاری بینالمللی اهلبیت(ع) - ابنا - کودتای نقاب، که چون نقطه آغاز آن در پادگان شهید نوژه همدان بود، در تاریخ به نام کودتای نوژه شناخته میشود، با هدف کشتار وسیع نیروهای انقلاب اسلامی و به شهادت رساندن امام خمینی(ره) با بمباران وسیع و چندین باره بیت حضرت امام(ره)، فرودگاه مهرآباد، دفتر نخست وزیری، ستاد مرکزی سپاه پاسداران، ستاد مرکزی کمیتههای انقلاب، پادگان ولیعصر(عج)، پادگان امام حسین(ع) و... طراحی شده و بر اساس برخی اسناد، پیشبینی کشته شدن چند صدهزار نفر از برنامههای طراحان این کودتا بود.
در طرح کودتا، پس از بمبارانهای هوایی، هواپیماها با شکستن دیوار صوتی به نیروی زمینی علامت میدادند که مرحله دوم کودتا را آغاز کنند. در این مرحله باید صدا وسیما، فرودگاه مهرآباد، ستاد ارتش جمهوری اسلامی، پادگان حر، پادگان قصر و پادگان جمشیدیه تسخیر شود، طبق برنامه اگر نفوذیهای نیروی زمینی موفق نمیشدند صدا و سیما را تسخیر کنند، هواپیماها آنجا را بمباران میکردند. بازگشت بختیار نیز آخرین حلقه اهداف این کودتا بود.
اگر چه معرفی این کودتا، موضوع این نوشته نیست، اما اشارهای کوتاه به اهداف این کوتاه میتواند نمایانگر ابعاد آن باشد. به اجمال میتوان گفت که اهمیت این کودتا برای دشمنان انقلاب نوپای اسلامی به گونهای بود که برای مدتی، وقوع جنگ تحمیلی و حمله صدام به ایران را به تاخیر انداخت.
براساس برنامهریزیهای انجام شده در بخش ارتباطات خارجی کودتا که در اسناد به عنوان «ستاد خارجی کودتا» معرفی میشود، با همکاری سرویسهای اطلاعاتی کشورهای امریکا، انگلیس، فرانسه و عراق و تامین نیازهای مالی کودتا از سوی برخی از این کشورها، قرار شد ابتدا کودتای نقاب صورت بگیرد تا در صورت موفقیت آن، حمله صدام به ایران منتفی شود و اگر کودتا به هر دلیلی موفق نشد، از دست دادن تعدادی از فرماندهان ارشد و خلبانان ایران، زمینه را برای حمله صدام به ایران آسانتر کند.
این کودتا که قرار بود در ساعات نخستین ۱۸ تیر ماه ۱۳۵۹،یعنی یک سال و شش ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی انجام شود، با عنایت خداوند و با هدایت و درایت حضرت آیتالله خامنهای که در آن زمان، امام جمعه تهران و نماینده امام در شورای عالی دفاع بودند، خنثی شد و تعداد زیادی از نیروهای دخیل در آن، بازداشت و به دادگاه معرفی شدند.
۱۲ بهمن: اعطای کمک مالی به خانواده اعدامشدگان
در میان اسناد تاریخی کودتا، دو سند به تاریخ های ۱۲ بهمن و ۲۱ بهمن، همزمان با دهه فجر سال ۱۳۵۹، وجود دارد که هر دو آنها نشانگر رأفت ویژه نظام اسلامی به کودتاچیان است.
در سندی که به تاریخ ۱۲ بهمن و به امضای شهید فکوری، وزیر دفاع وقت برای امام خمینی(ره) ارسال شده است، اعطای کمک مالی بلاعوض به خانواده اعدامشدگان کودتا، همچنین اعطای وام برای خرید خانه آنها پیشنهاد شده که هر دو با موافقت امام خمینی(ره) همراه میشود.
باور کردن این موضوع که نظام اسلامی به همسر و فرزندان عواملی که قصد کشتار وسیع انقلابیون همچنین نابودی انقلاب اسلامی را داشته و اعدام شدهاند، کمک مالی و مساعدت حمایتی کرده کمی مشکل است! اما انتشار سند این مکاتبه، در صفحه ۴۳ جلد ۱۴ مجموعه کتاب صحیفه امام، هر گونه ابهامی را برطرف کرده است.
در متن این سند که با امضای وزیر وقت دفاع ارسال و با عنوان «رسیدگی به خانوادۀ معدومان کودتای نافرجام نوهد» منتشر شده، آمده است:
بسمه تعالی، پیشگاه امام خمینی رهبر و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران
پیرو اوامر آن رهبر در مورد بررسی وضع بازماندگان معدومین کودتای نافرجام، به سه نفر از پرسنل نیروی هوایی، تیپ نوهد و نیروی زمینی جمهوری اسلامی مأموریت داده شد که به پیگیری این امر بپردازند. اینک خلاصۀ اقدامات انجام شده و پیشنهادها را به عرض میرساند:
پیشنهادها: ۱. چون سکونت این عده در خانههای سازمانی مغایر با اصول حفاظتی بوده، برای سهولت بیشتر آنان قرار شد منازل سازمانی آنها تخلیه گردد. ۲. با توجه به هزینۀ زندگی و مسکن، به هر خانواده با یک فرزند مبلغ سی هزار ریال و در ازای هر فرزند اضافی مبلغ پنج هزار ریال به خانوادهها پرداخت شود. ۳. وامی جهت خرید خانه به خانوادهها پرداخت و در ازای بازپرداخت این وام مقدار کمی از مستمری آنها کم شود.
ضمناً گزارش هیأت بررسی مشکلات خانوادههای معدومین به پیوست جهت مقتضیات اوامر عالی تقدیم میگردد.
وزیر دفاع جمهوری اسلامی ایران ـ سرهنگ خلبان جواد فکوری
امام خمینی نیز در پاسخ به این نامه نوشتند:
«بسم اللّه الرحمن الرحیم
مراتب فوق مورد موافقت است امید است خانواده این اشخاص در دامان اسلام و ملت اسلامی با رفاه زندگی کنند و سعادت خویش را در دنیا و آخرت تأمین نمایند. از خداوند تعالی سعادت و سلامت ملت مسلمان را خواهانم.
۱۲ بهمن ۵۹ ، روحاللّه الموسوی الخمینی»
۲۱ بهمن ماه: عفو کودتاچیان
در حکم نهایی دادگاه عوامل این کودتا، تعداد ۱۱۴ نفر از کودتاچیان به مجازاتهایی از حبس ابد تا ۱۰ ماه و تعداد ۵ نفر به همان میزانی که بازداشت بودهاند، محکوم شدند، برخی از متهمین این پرونده، با اظهار ندامت شدید در طول دادگاه و با درخواست آیتالله ری شهری، قاضی وقت دادگاههای ارتش از سوی امام خمینی، آزاد شدند. در میان کودتاگران که در این مقطع، مورد عفو امام قرار گرفتند میتوان به نام سروان خلبان «ابوالفضل مهدیار» اشاره کرد که مدتی بعد از آزادی، در تاریخ ۲ آبان ۱۳۵۹، به همراه شهید محمود شادمان بخت در منطقه فاو به شهادت رسید و جسدش هیچگاه به کشور برنگشت و در آبهای خلیج فارس مدفون شد.
اما سند دوم و سوم مرتبط با ماجرای محکومین این کودتا که تاریخ ۲۱ بهمن ماه ۱۳۵۹ با امضای شهید بهشتی و ۲۱ بهمن ۱۳۶۰ با امضای آیتالله موسوی اردبیلی به عنوان روسای وقت دیوان عالی کشور را دارد، حاکی از عفو بسیاری از محکومین این پرونده توسط امام خمینی است. بدین ترتیب باید گفت که تقریبا همه زندانیان این کودتا، در دهه فجر سال ۵۹ و ۶۰ آزاد شدند.
_____________
پایان پیام
نظر شما